ประชากรของเซลล์ประสาทในพื้นที่ของสมองในไฮโปทาลามัสที่เกี่ยวข้องกับการเป็นพ่อแม่ได้รับผลกระทบจากฮอร์โมนเอสโตรเจนและฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน การบันทึกของสมองแสดงให้เห็นว่าเอสโตรเจนลดกิจกรรมพื้นฐานของเซลล์ประสาทเหล่านี้ไปพร้อมๆกัน ทำให้พวกเขาตื่นตัวมากขึ้น ในขณะที่ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนทำหน้าที่ควบคุมอินพุตใหม่ โดยการสรรหาไซแนปส์มากขึ้น
การทำให้เซลล์ประสาทเหล่านี้ไม่ไวต่อฮอร์โมนจะช่วยขจัดพฤติกรรมของผู้ปกครองในระหว่างตั้งครรภ์ได้อย่างสมบูรณ์ หนูไม่สามารถแสดงพฤติกรรมของพ่อแม่ได้แม้จะหลังคลอดแล้ว ซึ่งบ่งบอกว่าฮอร์โมนเหล่านี้ออกฤทธิ์เป็นช่วงวิกฤตในระหว่างตั้งครรภ์ แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงบางอย่างจะคงอยู่เป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือนหลังจากการคลอดบุตร แต่การเปลี่ยนแปลงอื่นๆ ดูเหมือนจะเกิดขึ้นอย่างถาวร โดยแนะนำว่าการตั้งครรภ์อาจนำไปสู่การสร้างทางเดินสมองของผู้หญิงในระยะยาว การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ซึ่งมักเรียกกันว่าสมองของทารก ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในลำดับความสำคัญ หนูพันธุ์แท้มุ่งเน้นไปที่การผสมพันธุ์ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องตอบสนองต่อลูกของตัวเมียตัวอื่น ในขณะที่แม่จำเป็นต้องแสดงพฤติกรรมผู้ปกครองที่แข็งแกร่ง เพื่อให้แน่ใจว่าลูกสุนัขจะอยู่รอด สิ่งที่น่าสนใจคือสวิตช์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นตั้งแต่แรกเกิด สมองกำลังเตรียมตัวเร็วกว่ามากสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตนี้